Bèla, Sent Jan s’aprocha

Bèla Sent Jan s’aprocha
Bèla se cal quitar
Dins una autra vilòta
Ie, ie!
Cal anar demorar

Tinda, Tinda, relòtge
Solelh abaissa te
Ara Sent Jan s’aprocha
Ie, ie!
De mèstre cambiarem

Prega tus la tiá mèstra
Que te torne gardar :
Ieu pregarai la mieuna
Ie, ie!
Que me daiss'en anar.

Quand lo cocut cantava
Ieu me rejoissia
E ieu m'imagenava
Ie, ie!
Que mes de mai veniá !

Regrète pas lo mèstre
Ni la mèstra non plus,
M'en òm ben tròpas fachas,
Ie, ie!
L'i tornarai pas plus !

Quand garde pels travèrses,
Totjorn prèste a tombar,
Lo mèstre me cridava,
Ie, ie!
Que saviá pas gardar.

Lo mèstre n'es canissa,
Lo mèstre es un brutal ;
Sembla un chaval de guèrra,
Ie, ie!
Lo podem pas bridar !

L'autre jorn, pel la còsta,
Gardave los motons ;
Lor traisse una pèireta
Ie, ie!
Ne cope un cambon.

Veni pastra novela
Veni me remplaçar ;
-Vole pas pus fa pastra,
Ie, ie!
Me vòle maridar !