Bèla calha

Au jardin de mon paire
Li a tant bèu pin,
Au jardin de mon paire
Li a tant bèu pin,
Li a tant bèu pin,
Mes amors !
Li a tant bèu pin.

Tots les aucèus que cantan
Li fàn son nis,

Hormis la bèla calha,
E la perdris.

Ai! calha, bèla calha,
Ont es ton nis ?

-Es pa' 's autas montanhas,
's au plan pais.

-Ai! calha, bèla calha,
Que li a dedins ?

-Li a quatre demaiselas
E ieu fau cinc,

Una que vai a l'aiga,
E l'autra au vin,

E l'autra fai la doerma
Per ben dormir.

Eilà 'n aqueles planas
Li a un prad,

Les perdris e les calhas
Li vam beca ;

Prene mon aubaresta
Li vau tirar ;

Ne'n ai tirat sur quatre
Les ai mancada

Ai tirat sus ma mia
Ieu l'ai blessada

- Ai ! Mia, paura mia,
T'ai ben fach mau ?

- Un pauc de mau, non gaire,
Mai ne'n morirai.

Aquèu qu'a tuat sa mia
Deu pas estar eici,

Deu anar a la guèrra
Lo rei servir.

Se passe dins la vila
Me penjaràn ;

Se passe dins lo Ròse
Me negaràn.

Au beu mitan dau Ròse
Auset sonar,

Les clars de paura mia
Qu'avié blessat,
Mes amors !
Qu'avié blessat,

page 103